پول، سياست، صندلي – سرخط نيوز

روزنامه گزارش داد مشرق وي گفت: انتخابات فدراسيون فوتبال قرار است دقيقاً ساعت 10 صبح طي چند روز برگزار شود. مسابقه رياست جمهوري بين چهار نفر مختلف برگزار مي شود كه هر كدام زيبايي خاص و شخصيت منحصر به فرد خود را دارند و آنها مي توانند تصميم گيري نسبتا سختي داشته باشند رقابت بين آنها: علي كريمي .شهاب الدين عزيزي ، خادم ، مصطفي آجرو و كيومرث هاشمي.

دو مورد از اين چهار رقم تا ديروز به صورت مكتوب درج شده است و دو طرح ديگر نيز به زودي اعلام خواهد شد. البته اين علاوه بر برنامه تلويزيوني است كه سه نفر موافق هستند و علي كريمي مخالف آن است و ممكن است برخي از برنامه ها در اين برنامه تلويزيوني و در آينده پخش شود.

وقتي به ليست كانديداها نگاه مي كنيم ، سه نفر هستند كه به جز علي كريمي فوتبال نيستند ، اين بدان معني است كه آنها حرفه اي بازي كردند. آنها پس از سالها حضور در فوتبال به اين نتيجه رسيده اند كه فدراسيون فوتبال مي تواند يك مددكار باشد. عملكرد اين سه نفر نيز متفاوت است؛ اگر شهاب-دادين عزيز-كدم در اقتصاد فعاليت بيشتري داشت ، مدير عامل و ساير باشگاه هاي فوتبال با هدايت مصطفي آجرو و كميته ملي المپيك در آتش ورزش درگير مي شدند. با اين حال ، او قبلا به عنوان رئيس فدراسيون فوتبال خدمت مي كرد.

اين چهار نفر اكنون براي كسب عنوان رئيس آينده فدراسيون فوتبال رقابت مي كنند كه در تاريخ 31 مارس جاي خود را به مهدي تاج مي دهد. در اين ميان ، نگراني اوضاع فعلي فوتبال ايران است و اين كار را براي هر كسي كه با رئيس جمهور آينده كار مي كند دشوار مي كند ، نه براي اين چهار نفر. داستان فدراسيون فوتبال ايران هرگز اينقدر نگران كننده نبوده است. هم بحران جهل رهبري است و هم ضعف اقتصادي. علاوه بر اين ، عدم وجود لابي در سياست داخلي و مهمتر از همه سياست خارجي ، فوتبال ايران را بيش از گذشته در منطقه منزوي كرده است.

برخلاف تصور بسياري از افراد ، به نظر مي رسد رئيس جمهور منتخب كه فوتبال را از سياست متمايز مي كند ، بيش از هر چيز ديگري بايد به سياست توجه كند! اين ممكن است عجيب به نظر برسد ، اما بررسي آنچه در سالهاي اخير اتفاق افتاده بسيار مهم است. براي مثال ، براي مثال ، تأثير عربستان در برخورد با تيم هاي ايراني ضربه بزرگي به ورزش ايران وارد كرده است. در آن زمان ، مسئولان فدراسيون فوتبال ايران نمي توانستند با كمك افراد با نفوذ در عرصه سياسي كار زيادي انجام دهند ، زيرا آنها وزني در دفتر كار ندارند و بنابراين قدرت فعاليت در آن نهاد را ندارند. اجازه ندهيد ساير كشورهاي عربي به سعودي ها رأي دهند ايران را پايمال نكنيد … تكرار اين در روساي جمهور قبلي نبود و آنها بيش از هر كس ديگري به فكر حضور در فدراسيون فوتبال بودند. در واقع ، ترجيح سعودي براي منافع شخصي بر منافع شخصي است. اين يكي از كارهايي است كه روساي سابق فدراسيون فوتبال مي توانند انجام دهند. امروزه ، تماس نزديك با نخبگان سياسي همچنان يك مسئله اساسي است و ممكن است براي غلبه بر تحريم هاي غير معمول فوتبال و برخورد با سطوح مختلف فوتبال مفيد باشد. در عين حال ، اين رابطه براي تأثيرگذاري در سطح وزير مهم است و ثانيا ، با هزينه كشور ميزبان ، مي تواند منجر به بازي هاي دوستانه با كيفيت بهتر و اردوگاه هاي بهتر شود. اگر اين باور سخت است ، ذكر آنچه در گذشته صفاي فراهاني براي حفظ اردوي تيم ملي در اسپانيا انجام داد كافي است. صفيه فراهاني از اين ويژگي سياسي و رابطه اش با سياستمداران به خوبي استفاده كرده و از فوتبال ملي ايران بهره برده است.

نكته ديگري كه نبايد به آن اشاره كرد ، وضعيت اقتصادي فدراسيون فوتبال ايران است. هيچ رازي نيست كه فدراسيون در آستانه ورشكستگي است و اكنون چهار نامزد رياست جمهوري بايد تمام تلاش خود را براي حل اين مسائل انجام دهند. اگرچه هر چهار نامزد براي بهبود اوضاع اقتصادي فدراسيون فوتبال در برنامه گنجانده شده اند ، اما هنوز مسيري طولاني در پيش است.

اين فدراسيون علاوه بر وام دهندگان خود با مشكلات زيرساختي زيادي روبرو است و در دو مورد اخير نتوانسته است به موارد جزئي رسيدگي كند. علاوه بر شكايت مارك ويلموت و 6.2 ميليون و 600 هزار فقره ادعاي جبران خسارت ، آماده سازي امكانات براي امكانات اوليه مردان و زنان ، مسابقات مختلف و مسابقات بين المللي ، و همچنين اردو و لباس پشتيباني مالي ، همه ساده به نظر مي رسد ، اما در عمل نياز به هزينه زيادي دارد. روند اقتصادي كه براي رفع همه اين كاستي ها لازم است اجتناب ناپذير است. مي توان اسپانسر قدرتمندي داشت كه بتواند با فدراسيون فوتبال قرارداد مالي بزرگي را امضا كند ، اما دو فدراسيون گذشته هرگز موفق نبوده اند.

اكنون مشخص شده است كه كار دو كانديداي فدراسيون در آينده به اين آساني نخواهد بود.

انتهاي پيام